-
1 postawa zasadnicza
спорт., воен. основна́я сто́йка; сто́йка "сми́рно" -
2 postawa
сущ.• вид• осанка• отношение• поведение• поза• позиция• положение• рост• состояние• стан* * *ж1) положе́ние n, пози́цияpostawa zasadnicza — основна́я сто́йка
w postawie siedzącej, stojącej — в сидя́чем, стоя́чем положе́нии
2) фигу́ра3) вне́шний вид, оса́нкаdumna postawa — го́рдый вид
postawa żołnierska — солда́тская вы́правка
4) отноше́ние n, пози́ция; подхо́д mpostawa moralna — мора́льный о́блик
postawa wyczekująca — выжида́тельная пози́ция
postawa życiowa (wobec życia) — подхо́д к жи́зни
Syn: -
3 zasadniczy
прил.• важный• ведущий• верховный• вещественный• главный• жизненный• житейский• значительный• капитальный• кардинальный• коренной• насущный• начальный• необходимый• основной• первичный• первобытный• первоначальный• первостепенный• питательный• принципиальный• существенный• фундаментальный• элементарный* * *zasadnicz|yпринципиальный; основной;płaca \zasadniczyа основной оклад; \zasadniczyа różnica основная (принципиальная) разница; ● postawa \zasadniczyа спорт. воен. основная стойка; стойка «смирно»; \zasadniczyе zagadnienie принципиальный (главный) вопрос; służba \zasadniczya воен. срочная служба; \zasadniczya rozmowa серьёзный разговор
+ podstawowy, główny, pryncypialny* * *принципиа́льный; основно́йpłaca zasadnicza — основно́й окла́д
- zasadnicze zagadnieniezasadnicza różnica — основна́я (принципиа́льная) ра́зница
- służba zasadnicza
- zasadnicza rozmowaSyn:
См. также в других словарях:
postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… … Słownik języka polskiego
zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… … Słownik języka polskiego
pozycja — ż I, DCMs. pozycjacji; lm D. pozycjacji (pozycjacyj) 1. «położenie czegoś w stosunku do czegoś innego; miejsce, w którym coś jest określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów itp.» Określić pozycję statku. 2. «układ, położenie… … Słownik języka polskiego
pozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. IIa, lm D. pozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} położenie, miejsce czegoś określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów, w relacji do czegoś innego : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
